توسعه مدل های مکان یابی و تخصیص در یک زنجیره تامین دو سطحی در شرایط تصادفی

تصمیمات مکان یابی و مسیر یابی ، یک نقش کلیدی و مهم را در طراحی زنجیره تامین بازی می کند . پارامترهای زیادی روی این تصمیمات اثر می گذارند . یکی از مهمترین این پارامتر ها تقاضا ست که می تواند به صورت قطعی و معین و یا غیر قطعی باشد . در این پایان نامه به مساله مکان یابی – مسیر یابی یک زنجیره تامین دو سطحی پرداخته می شود که در آن تقاضا حالت تصادفی دارد و از سنا ریو های مختلف پیروی می کند . مکان های بالقوه ای برای کارخانه ها و مراکز توزیع و تعداد مشخصی مشتری برای این مساله در نظر گرفته می شود . تصمیم هایی که با آن ها در این نوشتار مواجه هستیم مکان یابی کارخانه ها و مراکز توزیع ، تخصیص کانال های حمل و نقل مناسب به این سطوح و در نهایت تعیین مقدار محصول جریان یافته در این سطوح به منظور برآورده کردن تقاضای احتمالی خواهد بود . اهداف تعریف شده برای این مساله ، بیشینه کردن سود حاصل از این زنجیره تامین و همزمان با آن کمینه کردن زمان کلی سرویس حمل و نقل است . هرچه سرویس حمل و نقل سریعتر باشد ، هزینه آن بیشتر خواهد بود . بنابراین مشاهده می شود که این دو هدف در تناقض با هم هستند . از این رو از برنامه ریزی چند هدفی استفاده خواهد شد . و در نهایت به منظور حل دقیق مدل پیشنهادی از روش برنامه ریزی آرمانی استفاده خواهد شد و از طریق یک مثال عددی ، نتایج حاصل به تصویر کشیده خواهند شد .